Na Euro

Jako że mózg mi już paruje od filozofii przemieszanej z historią literatury postanowiłam w krótkiej przerwie napisać coś o Euro 2012.

Dowiedzieliśmy się pół roku temu. Pół roku chór nie mógł puścić pary z ust, zobowiązany przez UEFA do milczenia. Pół roku wyobrażaliśmy sobie, jak to może wyglądać, jak to będzie na tym stadionie i w ogóle.
Potem zaczęliśmy nagrywać hymny. 
Sporo przy tym było pracy - zwłaszcza w oddaniu oryginalnego brzmienia trzynastu obcych języków (no dobra - 12: hiszpański hymn nie ma tekstu:).
Sporo było też radosnych chwil, zwłaszcza w studio, również za sprawą wspaniałego realizatora - niezastąpionego pana Tadeusza. W końcu udało się - hymny szczęśliwie zostały nagrane.

Ostatnio - już tylko szlifowanie tekstu greckiego hymnu - bo o ile melodia wbiła się w pamięć po nagraniach, o tyle istniało ryzyko, że tekst, w decydującym momencie, z wrażenia - zapomnimy. Na szczęście nic takiego się nie zdarzyło. 8 czerwca wszystko poszło zgodnie z planem.

Wrażenia? Niezapomniane. Kroczenie po murawie w obecności tylu tysięcy kibiców, śpiewanie Mazurka razem z tymi wszystkimi ludźmi - tego nie da się zapomnieć. 
A kiedy zeszliśmy do garderoby po ceremonii otwarcia nie mogliśmy uwierzyć, że to JUŻ PO. 
Zostają nam wspomnienia dni na stadionie (jeden spędziliśmy tam w ramach prób, a i 8 czerwca musieliśmy być tak wcześnie, że zdążyliśmy się nacieszyć stadionem:), zdjęcia i wrażenia.

No i to by było na tyle. Poniżej onetowe zdjęcie, które bardzo ładnie pokazuje, jak pięknie chór wkomponował się w "krajobraz". Szkoda, że TVP słabo nas pokazywała w czasie śpiewania. No, ale nie będę narzekać. :)

Wracam do nauki.