Magisterskie przeboje

Otóż nadeszła wiekopomna chwila, w której na seminarium magisterskim miałam zaprezentować stan mojej pracy nad tekstem dyplomowym. W związku z tym, że ów stan nie jest zbytnio zaawansowany - miałam zamiar opowiadać o moim autorze, o książce i snuć fantazje co do tego, co zamierzam z tym wszystkim zrobić.
Spodziewałam się właściwie lekkiego zmieszania z błotem przez Promotorkę, co miało spełnić funkcję motywacyjną. 
(Tak, motywacji baaaardzo mi potrzeba...)

A, no może napiszę o czy pisać będę - o Jerzym Andrzejewskim i o jego Miazdze. Jeśli komuś coś to mówi.
No i o innych książkach Andrzejewskiego - wszak w tej jednej jest milion odwołań do całości twórczości.
Autora można skojarzyć choćby po powieści Popiół i diament - ekranizowana i chyba najpopularniejsza.

Wróćmy do seminarium
Mój plan wydawał się całkiem realny. Zwłaszcza, że po przeczytaniu kilkunastu tekstów (no dobrze, aż tak nieprzygotowana przecież nie mogłam pójść) zupełnie nie wiedziałam jak może wyglądać moja praca. Kompletny mętlik w głowie, żadnego planu, zarysu, pomysłu.

Jak to było?
Okazało się, że całkiem dobrze, że nie naczytałam się zbyt dużo. Bo też Promotorka doszła do wniosku, że temat, który zaproponowała i który ustaliłyśmy w czerwcu może nie być do końca możliwy do zrealizowania. I zaproponowała nieco inne ujęcie. 
To trochę krecia robota będzie, ale ciekawa.

Wniosek?
Jestem w punkcie wyjścia!
Ale przynajmniej mam plan pracy.
Teraz tylko zrealizować.

Ech, najwyżej pomieszkam trochę w bibliotece.